"Małe szare komórki. Poirot w cytatach" Agatha Christie

Tytuł: "Małe szare komórki. Poirot w cytatach"
Autor: Agatha Christie

Wydawnictw: Wydawnictwo Dolnośląskie
Data wydania: 09 września 2015

Liczba stron: 192





Moja ocena: 8/10

Fanką Pani Agathy Christie jestem odkąd tylko sięgam pamięcią, zatem zupełnie naturalnym dla mnie odruchem było kupienie tej uroczej małej książeczki. Zaczęło się w dość nietypowy sposób, bowiem pewnego dnia usiadłam do lektury recenzji książek na podczytywanych przeze mnie blogach i natknęłam się na zdanie, które zatrzymało mój czas na sekundę. Owo zdanie brzmiało, cytuję: "Głaskałam Poirota po wąsach", no i połknęłam bakcyla. Nie mogłam tak po prostu i zwyczajnie przejść obok tej rekomendacji i natychmiast zadbałam o to żeby też pogłaskać tego detektywa po wąsach - dziękuję Pani_Wu.

 

 

"Nazywam się Herkules Poirot

i jestem prawdopodobnie

największym żyjącym detektywem."

 

 

"Małe szare komórki. Poirot w cytatach" to zbiór wypowiedzi najsłynniejszego detektywa świata, które pochodzą z ponad 50 powieści i opowiadań Pani Agath'y Christie. 

Ten słynny detektyw miał zwyczaj wypowiadać się w przeróżnych kwestiach, zatem i tę książeczkę podzielono na rozdziały związane z tematem jego wypowiedzi. Czytelnik ma więc przyjemność poznać lub przypomnieć sobie zdanie Poirot'a na tematy życia i śmierci, jedzenia, kobiet, małżeństwa, co myśli o sobie samym i swojej pracy oraz słynne już "Hastings, mój drogi...". 

 

"Nie wściekaj się, Hastings.

Prawdę mówiąc, zauważyłem, że czasami

omal mnie nienawidzisz!

Niestety, cierpię z powodu wielkości!"



 

Same cytaty są już nie lada gratką dla wielbicieli powieści Pani Christie ale to nie wszystko, bowiem jest i mała, jak przystało na małą książeczkę, niespodzianka. Na wstępie mamy przyjemność zapoznać się ze zdaniem samej autorki na temat Poirota. Pani Agatha jak zawsze fenomenalnie opisała genezę postania tej postaci oraz swój stosunek do detektywa, więc na zachętę cytuję:

 

"Tak, bywają chwile, kiedy bardzo nie lubię monsieur Herkules Poirot, kiedy buntuję się przeciw dożywotniemu skazaniu na niego."

 

No i na zakończenie, jakby to było w dobrym kryminale, kolejna niespodzianka. Tym razem nie jest to następny trup, czy błyskotliwy zabieg detektywa ale prezent od autorki w postaci jej krótkiego artykuliku o samych Herkulesie Poiro. Jako ciekawostkę dodam że ów artykuł ukazała się w Daily Mail w 1938 roku jak donosi ostatni strona tej książeczki. Był on rekomendacją powieści "Randez-vous ze śmiercią", która miała być drukowana w odcinkach.

 

"W chwilach irytacji mówię mu, że wystarczy kilka pociągnięć piórem

(albo uderzeń w klawisze maszyny do pisania),
a zniszczę go bezpowrotnie,

na co on odpowiada mi emfazą:

"Niemożliwe jest pozbyć się w ten sposób

Herkulesa Poiro - on jest na to za mądry"

Jak zwykle ten mały człowieczek ma ostatnie słowo!"

 

Nie mogę też nie wspomnieć kilku słów na temat samego wydania tej uroczej małej książeczki. Po pierwsze i tak jak już wspomniałam na samym początku, wprost fenomenalnym pomysłem były te czarne i aksamitne w dotyku wąsy Poirot'a. Ja uzależniłam się już od głaskania ich i nie sposób było nie przerwać czytania na momencik i ponownie pogłaskać owe wąsiska.

Podobnie urzekł mnie pomysł, żeby obok cytatów w naszym cudownym język umieścić również ich oryginalną postać.

Zatem jednogłośnie i niepodważalnie stwierdzam, iż "Małe szare komórki. Poirot w cytatach" to uroczy prezent  zwłaszcza dla miłośników Pani Agath'y Christie. Z pewnością ta mała książeczką jest na jedno posiedzenie wieczorem przy aromatycznej kawie. Jednak z drugiej strony myślę, że z przyjemnością jeszcze nie raz do niej zerknę. Zwłaszcza dlatego, że uwielbiam pisać przeróżne dedykacje w książkach, które z przyjemnością wręczam w prezencie - a owe cytaty będą z pewnością nie lada inspiracją.

 

"Kiedy jest się kimś wyjątkowym,

trudno być tego nieświadomym"

Sięgając po tę książeczkę już sam tytuł wskazuje że to cytaty, wiec nie można spodziewać się wielkiej zamaszystej prozy. Natomiast wszystkie niespodzianki które powyżej starała się wyłuskać niezaprzeczalnie potwierdzają zawartość wielkiej treści i zamaszystego wydania.


Polecam gorąco!
Zaczytana Joana



Książka bierze udział w wyzwaniach:
- "Gra w kolory" - Szary/Siwy
- "Grunt to okładka" - bez twarzy
- "Klucznik" - przeczytana w 1 dzień